İŞİMİZE BESMELE İLE BAŞLAMAK

Besmele; Bismillahirrahmanirrahim demektir. Manası: “Esirgeyen ve bağışlayan Allah’ın adıyla başlarım” demektir. Bu manada besmele yapacağımız işlere Allah’ı şahit tutmak demektir. Allah’ı şahit tuttuğumuz alanlardan birisi de şüphesiz iş hayatımızdır. İşimizin adı ne olursa olsun besmelenin getirmiş olduğu sorumlulukları yerine getirmeliyiz. Kısaca bahsedecek olursak;
İş hayatında besmeleyi söylemek, her şeyden önce güvenilir-emin kişi olmayı gerektirir. Yalanın her çeşidinden uzak durarak, dürüst bir işveren veya işçi olmak demektir. Dürüstlüğünü kaybeden bir iş dünyasının kazançları olmayacaktır. Olsa dahi bereketsiz olacaktır.
İş hayatında besmele getirmek, yapılan işin ehli olmayı ve işi sağlam yapmayı gerektirir. Zira bir Müslümanın işini sağlam yapmaması günah ve haramdır. Bununla beraber işe besmele ile başlamak, işçiye hakkını tam vermeyi gerektirir. Kul hakkı yememeyi gerektirir. Zira alın terinin kıymeti bilinmez ise, alın teri dökülmeyen işler kaçınılmaz olur.
İşe besmele ile başlamak, haram kılınan her şeyin ticaretinden uzak durmayı gerektirir. Haramın ticaretini yapmak, başta insanlığa zararlı olduğu gibi ilahi gazabı da beraberinde getirir. Hatta bazı haramlar var ki, -faiz gibi- Allah (cc) ve Rasûlüne savaş açmış olur. Bazı haramlar var ki, -içki vb. gibi- Sevgili Peygamberimiz bu konuyla irtibatı olan herkese lanet etmiştir.
İşe besmeleyle başlamak, satılan ve alınan her ticari eşyanın eğer bir kusuru varsa onu söylemeyi gerektirir. Karşı tarafı kandırmamayı gerektirir. Zira bir Müslümanın imanı, kendisine yapılmasını arzulamadığını bir Müslüman kardeşine de arzulayıp-arzulamaması ile doğrudan ilişkilidir.
İşimiz görevli bir memur ise, adaletin gölgesinde işimizi en güzel şekilde yapmayı gerektirir. Vatandaşın işini aksatmadan, onu küstürmeden ve en olumlu şekilde işini yapmayı gerekli kılar. Kimseye ayrıcalık yapmadan, torpilin ve rüşvetin her türlüsünden uzak durmayı zorunlu kılar. İşimize zamanında gelmeyi ve gitmeyi kaçınılmaz kılar. Bizlere emanet edilen makamı ve vazifeyi en doğru şekilde ifa ederek, şahsi işleri ve menfaatleri bir kenara bırakmayı lüzumlu kılar. Bu işte ihmal edilen her hususta tüyü bitmeyen nice evlatların hakkı olduğunu unutmamayı telkin eder.