Gaziantep’in centilmen futbolcusu

Gaziantep’in unutulmaz futbolcularından olan Ünal Altınok’u sadece futbol oynamakla kalmadı. Bir yandan eğitimini sürdürdü, diğer yandan da basketbol ve atletizm dallarında başarıdan başarıya koştu. Beyefendi kişiliği ve centilmenliği ile kendisinden sonraki nesillere hep örnek oldu.

Ünal Altınok kimdir?

H. Ünal Altınok 1942 yılında Eyüpoğlu Mahallesi Kastelbaşı Çıkmazı 26 nolu evde doğdu. Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Beden Eğitimi bölümünden mezun olan Altınok iki yıl ilkokul öğretmenliği ve Atatürk Lisesi’nde beden eğitim öğretmenliği yaptı. 1976 yılında Anadolu Hisarı Beden Eğitimi ve Spor Akademisi’nde Halk Dansları Topluluğu öğretim görevlisi olarak göreve başladı. Burada 26 yıl hizmet verdi ve 2001 yılında emekliye ayrıldı. Halen İstanbul’da çeşitli derneklerde ve çeşitli yaş gruplarında halk dansları öğretiyor. Ayrıca spor yüksekokulu öğrencilerinin okullarda yaptığı staj derslerine giriyor.

BOŞ ARSALARDA TOP OYNARDI

Ünal Altınok’un çok büyük bir futbol sevgisi vardı. Çok küçük yaşlarda arkadaşları ile boş arsalarda futbol oynardı. Öğretmen okulunda okurken Güneşspor ve Gençlerbirliği mahalli takımlarında başladı futbola. Hemen dikkatleri üzerine çeken Altınok, Çınarlı Gençlikspor’a transfer oldu. Bir yandan da öğretmen okulunun futbol, basketbol ve atletizm takımlarında yer alıyordu. Atletizmde 100 metre, uzun ve yüksek atlama kategorilerinde yarışırdı.

ÖZKARSLI BİRİNCİ, KENDİSİ İKİNCİ OLURDU

Altınok, unutulmaz futbolcumuz Talat Özkarslı ile 100 metre yarışlarına katılırdı. Özkarslı hep birinci olur, Altınok da hep ikinci olurdu. Talat Özkarslı Şehreküstü de, Altınok da Çınarlıspor’da futbol oynardı. Her ikisi de takımlarının en golcü oyuncularıydı.

AYAKKABILARINI YIPRATIYOR DİYE BABASI KIZARDI

Ünal Altınok, ayakkabıları yıprandığı için babasından hep fırça yerdi. Futbol oynayarak çok ayakkabı eskitti. Spor malzemesi yönünden yoklukların had safhada olduğu bir dönemde Ünal Altınok’un sürekli ayakkabı eskitmesi babasını çileden çıkarırdı. Bu nedenle babası izin vermezdi futbol oynamasına.

UNUTAMADIĞI ANISI

Ünal Altınok, mahalli Gençlerbirliği takımında oynuyordu. Takım arkadaşı Durdu Cemkaya kendisine gelip, “Çınarlıspor seni Şehreküstü takımına karşı oynatmak istiyor” dedi. O gün Gençlerbirliği maçı 2-2 devam ederken ikinci yarıda oyuna girdi. Bir gol attı ve maçı 3-2 kazandılar. Öğleden sonra da Çınarlı Şehreküstü maçında oynadı. Ama maçı 4-1 kaybettiler. Daha sonra Çınarlıspor’un lisanslı sporcusu oldu. 4 yıl Çınarlıspor’da oynadıktan sonra tayini İskenderun’a çıktı ve futbol hayatına orada devam etti.

FUTBOL SEVDAYDI

O dönemlerde Gaziantep’te futbol oynamak gerçekten çok zordu. Ne iyi bir saha vardı, ne de iyi bir top. Malzeme desen bulmak imkansızdı. Yokluk içinde ve amatör bir ruhla tüm yönetici, antrenör ve sporcular canla başla çalışırdı. Maddi durumları iyi değildi. Forma ve eşofmanlarını kendileri yıkardı. Takım içinde büyükler küçükleri korur ve küçüklerde büyüklere saygı gösterirdi. Tüm sporcular birbirini tanırdı. Küfür etmek, sporcuya zarar vermek ve hakeme karşı gelmek akıllarının ucundan dahi geçmezdi. Top oynarken düştüklerinde her tarafları kan revan içinde kalırdı. Ama yine de oynamaya devam ederlerdi. Bırakın doktoru kanayan yaralarına pamuk tentürdiyot dahi bulamazlardı.